Een vreemde dag...

Dat is wel de korte samenvatting. Vanmorgen na het ontbijt vertrokken we vol goede moed in de richting van Sighnaghi, een kleine stad in Oost-Georgië die bekend staat om wijn en tapijten. Na een klein half uurtje rijden werd Nova wagenziek en moesten we even stoppen bij een benzinestation. Even wat eten kopen, zodat ze weer wat in haar maag zou hebben... Maar... De portemonnee nergens te vinden... Niets in de rugzakken, in de auto ook nergens te zien, zelfs niet in de kofferbak. Dan maar terug naar het hotel, hopelijk ligt hij nog op de kamer. Ook niet... Nu toch echt de auto helemaal van voor naar achter onderzocht. Gelukkig lag hij in een hoekje naast de autostoel van Lune. Toch uit de rugzak gevallen... Fijn dat hij weer boven water is, jammer dat we hem bij het benzinestation niet vonden. Maar eind goed, al goed, we wijzigen de plannen want om nu weer om te draaien en bijna 2 uur te rijden lijkt ons niet alles.

De keuze valt op de oude binnenstad en Mtatsminda Park. We rijden met de auto de stad in en gaan aan de wandel. Het lijkt ons leuk om met de funicular naar het park te gaan, dus we lopen richting het basisstation. Het is maar 850 meter, helaas wel ernstig bergop en zo'n 35 graden. Onderweg komen we een speeltuin tegen, waar we graag even uitrusten terwijl de meiden spelen. We kijken al uit naar de terugweg 😀.

Met het bergtreintje gaan we naar boven, ruim 500 meter omhoog naar 770 meter op Mount Mtatsminda. Hier lig het park waar allerlei attracties te vinden zijn. Van achtbaan tot wildwaterbaan, draaimolen en een enorm reuzenrad. Het park is gratis toegankelijk, je betaalt per attractie een bedrag. We hebben ons hier prima vermaakt en vooral genoten van het prachtige uitzicht vanuit het reuzenrad.

Na wat gegeten te hebben, zijn we terug gelopen naar het treintje en daarna naar de auto. Heerlijk bergaf 😉!

Nog even een stop bij de supermarkt en daarna de meiden douchen en naar bed. Staan ze net onder de douche, wordt er op de deur geklopt. De uiterst aardige, maar alleeb Georgisch sprekende dame van het hotel. "Your car." Is het enige dat ze zegt en ze geeft me een telefoon. Blijkbaar een buurman die me probeert uit te leggen of ik naar mijn auto wil kijken. Na 2 pogingen snap ik hem, de motor draait... Hoe dan?? De sleutel ligt op onze kamer en ik heb en zeker op slot gedaan. Ik loop snel naar beneden en naar buiten en ja hoor... de motor draait. De auto is op slot. Vreemde dag dus...